траге́дия прям., перен. траге́дыя, -дыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траге́дыя ж., в разн. знач. траге́дия;

рабі́ць ~дыю — (з чаго) де́лать траге́дию (из чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Траге́дыя ’драматычны твор, падзеі якога заканчваюцца смерцю героя’, ’жудасная, страшная падзея; няшчасце’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), траге́дзія ’тс’ (Ласт.), ст.-бел. трагедия, траедия ’трагедыя, няшчасце’ (1598 г.). Запазычана са ст.-польск. tragedyja, trajedyja (XVI ст.) (Булыка, Лекс. запазыч., 163), якое праз лац. tragoedia са ст.-грэч. τραγῴδία < τράγος ’казёл’ і ῴδή ’песня, спеў’ — літаральна песня казлоў: выконвалася пад час урачыстасцей, прысвечаных богу ўрадлівасці Дыянісу сатырамі (паўлюдзьмі-паўказламі; світа Дыяніса). Параўн. няўдалую кальку ў ц.-слав. мове XI ст. — козьлогласование (Фасмер, 4, 92; Голуб-Ліер, 485; Чарных, 2, 255–256; ЕСУМ, 5, 615).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акт м., в разн. знач. акт;

гістары́чны а. — истори́ческий акт;

а. на ве́чнае карыста́нне зямлёй — акт на ве́чное по́льзование землёй;

старада́ўнія а́кты і гра́маты — дре́вние а́кты и гра́моты;

траге́дыя ў трох а́ктах — траге́дия в трёх а́ктах;

○ А́кты грамадзя́нскага ста́ну — А́кты гражда́нского состоя́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)