витами́нно-травяно́й вітамі́нна-травяны́;

витаминно-травяна́я мука́ вітамі́нна-травяна́я мука́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травяны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да травы; з’яўляецца травою. Травяное покрыва. Травяны пах. // Прыгатаваны з траў, па травах. Травяная мука. Травяная настойка. // Які жыве ў траве, на траве. Травяная жаба.

2. Які зарос травою, пакрыўся травою. На змярканні [хлопцы] прыйшлі да ракі. І паселі на травяным абрывістым беразе. Брыль.

3. Уласцівы траве, зялёны (пра колер). Сукенка травянога колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітамі́нна-травяны́: ~на́я мука́ витами́нно-травяна́я мука́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. травяны́ травяна́я травяно́е травяны́я
Р. травяно́га травяно́й
травяно́е		 травяно́га травяны́х
Д. травяно́му травяно́й травяно́му травяны́м
В. травяны́ (неадуш.)
травяно́га (адуш.)		 травяну́ю травяно́е травяны́я (неадуш.)
травяны́х (адуш.)
Т. травяны́м травяно́й
травяно́ю		 травяны́м травяны́мі
М. травяны́м травяно́й травяны́м травяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзірване́ць, ‑ее; незак.

Зарастаць травой, пакрывацца дзёрнам, дзірваном (у 1 знач.). На пясках з’яўляецца травяная расліннасць, пясок дзірванее. Чорны. Дзірванела пакінутая багатымі фальваркоўцамі зямля. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітамі́нна-травяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вітамі́нна-травяны́ вітамі́нна-травяна́я вітамі́нна-травяно́е вітамі́нна-травяны́я
Р. вітамі́нна-травяно́га вітамі́нна-травяно́й
вітамі́нна-травяно́е		 вітамі́нна-травяно́га вітамі́нна-травяны́х
Д. вітамі́нна-травяно́му вітамі́нна-травяно́й вітамі́нна-травяно́му вітамі́нна-травяны́м
В. вітамі́нна-травяны́ (неадуш.)
вітамі́нна-травяно́га (адуш.)		 вітамі́нна-травяну́ю вітамі́нна-травяно́е вітамі́нна-травяны́я (неадуш.)
вітамі́нна-травяны́х (адуш.)
Т. вітамі́нна-травяны́м вітамі́нна-травяно́й
вітамі́нна-травяно́ю		 вітамі́нна-травяны́м вітамі́нна-травяны́мі
М. вітамі́нна-травяны́м вітамі́нна-травяно́й вітамі́нна-травяны́м вітамі́нна-травяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыруча́йна-травяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыруча́йна-травяны́ прыруча́йна-травяна́я прыруча́йна-травяно́е прыруча́йна-травяны́я
Р. прыруча́йна-травяно́га прыруча́йна-травяно́й
прыруча́йна-травяно́е		 прыруча́йна-травяно́га прыруча́йна-травяны́х
Д. прыруча́йна-травяно́му прыруча́йна-травяно́й прыруча́йна-травяно́му прыруча́йна-травяны́м
В. прыруча́йна-травяны́ (неадуш.)
прыруча́йна-травяно́га (адуш.)		 прыруча́йна-травяну́ю прыруча́йна-травяно́е прыруча́йна-травяны́я (неадуш.)
прыруча́йна-травяны́х (адуш.)
Т. прыруча́йна-травяны́м прыруча́йна-травяно́й
прыруча́йна-травяно́ю		 прыруча́йна-травяны́м прыруча́йна-травяны́мі
М. прыруча́йна-травяны́м прыруча́йна-травяно́й прыруча́йна-травяны́м прыруча́йна-травяны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

травяны́ в разн. знач. травяно́й;

~но́е по́крыва — травяно́й покро́в;

~но́е сцябло́ — травяно́й сте́бель;

~на́я насто́йка — травяна́я насто́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́ба, -ы, мн. -ы, жаб, ж.

1. Бясхвостая земнаводная жывёла з доўгімі заднімі канечнасцямі, бугрыстай, часта бародаўчатай слізкай скурай бурага, шэрага або зялёнага колеру, якая водзіцца ў вільготных мясцінах.

Травяная ж.

Ж. азёрная.

2. Тое, што і рапуха.

|| памянш. жа́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

|| прым. жа́бін, -а.

Жабіна ікра.

○

Грудная жаба — бытавая назва стэнакардыі.

◊

Пнецца як жаба на купіну (разм., пагард.) — лезці куды-н. напралом з мэтай дамагчыся свайго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тля

1. зоол. тля, род. тлі ж.; тра́ўніца, -цы ж., травяна́я вош

2. (о ничтожном человеке) перен., прост. тля, род. тлі ж., мо́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)