таўсту́ха
‘тоўстая жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
таўсту́ха |
таўсту́хі |
| Р. |
таўсту́хі |
таўсту́х |
| Д. |
таўсту́се |
таўсту́хам |
| В. |
таўсту́ху |
таўсту́х |
| Т. |
таўсту́хай таўсту́хаю |
таўсту́хамі |
| М. |
таўсту́се |
таўсту́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ва́тман, -у, м.
Высокагатунковая тоўстая папера для чарчэння і малявання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жардзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.
Доўгая тоўстая жэрдка.
|| прым. жардзяны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыпс, -у, м.
Тоўстая, моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.
|| прым. ры́псавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
то́ўсты, -ая, -ае.
1. Вялікі, значны ў аб’ёме, у абхваце, папярочным сячэнні.
Тоўстая бяроза.
Тоўстая вяроўка.
2. Які мае мажную, паўнацелую фігуру.
Т. чалавек.
3. Пра голас, гук: нізкі, густы.
|| наз. таўшчыня́, -і́, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ПАРУCÍНА, -ы, ж.
Грубая, тоўстая льняная тканіна, якая першапачаткова ішла на парусы.
|| прым. паруcíнавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кардо́н¹, -у, м.
Тоўстая цвёрдая папера.
Ліст кардону.
|| прым. кардо́нны, -ая, -ае і кардо́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
то́ўсты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
то́ўсты |
то́ўстая |
то́ўстае |
то́ўстыя |
| Р. |
то́ўстага |
то́ўстай то́ўстае |
то́ўстага |
то́ўстых |
| Д. |
то́ўстаму |
то́ўстай |
то́ўстаму |
то́ўстым |
| В. |
то́ўсты (неадуш.) то́ўстага (адуш.) |
то́ўстую |
то́ўстае |
то́ўстыя (неадуш.) то́ўстых (адуш.) |
| Т. |
то́ўстым |
то́ўстай то́ўстаю |
то́ўстым |
то́ўстымі |
| М. |
то́ўстым |
то́ўстай |
то́ўстым |
то́ўстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ва́га, -і, ДМ ва́зе, мн. -і, -аў, ж.
Тоўстая жэрдка або бервяно для падважвання цяжкіх прадметаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вужы́шча, -а, мн. -ы, -аў, н.
Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)