Тоўстая магіла (археал.) 9/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

таўсту́ха

‘тоўстая жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўсту́ха таўсту́хі
Р. таўсту́хі таўсту́х
Д. таўсту́се таўсту́хам
В. таўсту́ху таўсту́х
Т. таўсту́хай
таўсту́хаю		 таўсту́хамі
М. таўсту́се таўсту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́тман, -у, м.

Высокагатунковая тоўстая папера для чарчэння і малявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жардзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

Доўгая тоўстая жэрдка.

|| прым. жардзяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыпс, -у, м.

Тоўстая, моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

|| прым. ры́псавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́ўсты, -ая, -ае.

1. Вялікі, значны ў аб’ёме, у абхваце, папярочным сячэнні.

Тоўстая бяроза.

Тоўстая вяроўка.

2. Які мае мажную, паўнацелую фігуру.

Т. чалавек.

3. Пра голас, гук: нізкі, густы.

|| наз. таўшчыня́, -і́, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ПАРУCÍНА, -ы, ж.

Грубая, тоўстая льняная тканіна, якая першапачаткова ішла на парусы.

|| прым. паруcíнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кардо́н¹, -у, м.

Тоўстая цвёрдая папера.

Ліст кардону.

|| прым. кардо́нны, -ая, -ае і кардо́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́ўсты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́ўсты то́ўстая то́ўстае то́ўстыя
Р. то́ўстага то́ўстай
то́ўстае		 то́ўстага то́ўстых
Д. то́ўстаму то́ўстай то́ўстаму то́ўстым
В. то́ўсты (неадуш.)
то́ўстага (адуш.)		 то́ўстую то́ўстае то́ўстыя (неадуш.)
то́ўстых (адуш.)
Т. то́ўстым то́ўстай
то́ўстаю		 то́ўстым то́ўстымі
М. то́ўстым то́ўстай то́ўстым то́ўстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́га, -і, ДМ ва́зе, мн. -і, -аў, ж.

Тоўстая жэрдка або бервяно для падважвання цяжкіх прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)