То́пікі ’дзіцячыя вязаныя тапачкі’ (Сцяшк. Сл.). Відаць, да топкі 4, топці (гл.) пад уплывам топаць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́пік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́пік то́пікі
Р. то́піка то́пікаў
Д. то́піку то́пікам
В. то́пік то́пікі
Т. то́пікам то́пікамі
М. то́піку то́піках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́піка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. то́піка
Р. то́пікі
Д. то́піцы
В. то́піку
Т. то́пікай
то́пікаю
М. то́піцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)