то́псель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
то́псель |
то́пселі |
| Р. |
то́пселя |
то́пселяў |
| Д. |
то́пселю |
то́пселям |
| В. |
то́псель |
то́пселі |
| Т. |
то́пселем |
то́пселямі |
| М. |
то́пселі |
то́пселях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
то́псель м., мор. то́псель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́псель мор. то́псель, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́псель, ‑я, м.
Спец. Касы парус трохвугольнай формы, які падымаецца над другім парусам.
[Гал. topzeil.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)