то́псель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́псель то́пселі
Р. то́пселя то́пселяў
Д. то́пселю то́пселям
В. то́псель то́пселі
Т. то́пселем то́пселямі
М. то́пселі то́пселях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́псель м., мор. то́псель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́псель мор. то́псель, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́псель, ‑я, м.

Спец. Касы парус трохвугольнай формы, які падымаецца над другім парусам.

[Гал. topzeil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́псель

(гал. topzeil)

косы парус трохвугольнай формы, які падымаецца над іншым рэйкавым або косым парусам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)