То́нга

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. То́нга
Р. То́нгі
Д. То́нзе
В. То́нгу
Т. То́нгай
То́нгаю
М. То́нзе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

То́нга о-ва То́нга нескл.; (государство) Короле́вство То́нга Карале́ўства То́нга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танга́нцы, ‑аў; адз. танганец, ‑нца, м.; танганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. танганкі, ‑нак; ж.

Народ, карэннае насельніцтва астравоў Тонга (Палінезія).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)