тому́ мест. в дат., см. тот.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
то́м |
тамы́ |
| Р. |
то́ма |
тамо́ў |
| Д. |
то́му |
тама́м |
| В. |
то́м |
тамы́ |
| Т. |
то́мам |
тама́мі |
| М. |
то́ме |
тама́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
і да т.п. (і да таго́ падо́бнае) и т.п. (и тому́ подо́бное)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
и т.п. (и тому́ подо́бное) і да т.п. (і да таго́ падо́бнае), і інш. (і і́ншае).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наддава́ць несов., разг. (прибавлять что-л. к тому, что уже было раньше) добавля́ть, прибавля́ть, наддава́ть; см. надда́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Таму́ ’па гэтай прычыне, вось чаму’, ’з гэтай (такой) мэтай’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Ласт.), ’з той прычыны’ (Бяльк.), том ’тс’ (гродз., Рам. Мат. Гр. 1). Укр. тому́, рус. потому́, ст.-польск. temu. З прасл. *tomu — адвербіялізаванай формы Д. скл. (т. зв. давальны прычыны і мэты) указальнага займенніка *tъ ’той’. Параўн. адвербіялізаваную форму М. скл. *ро tomъ, гл. по́тым (ESSJ SG, 2, 683; ЕСУМ, 5, 596). Скарочаная форма, паводле Карскага (2–3, 420), пад уплывам чом, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наза́д нареч., в разн. знач. наза́д;
не́сколько дней, неде́ль (тому́) наза́д не́калькі дзён, ты́дняў таму́;
огляну́ться наза́д агляну́цца (азірну́цца) наза́д;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкасі́цца сов.
1. откоси́ться;
мы ~сі́ліся два дні таму́ — откоси́лись два дня тому́ наза́д;
2. кося́, отдали́ться;
~сі́ліся ад ракі́ ме́траў на сто — кося́, отдали́лись от реки́ ме́тров на́ сто
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надда́ць сов., разг. (прибавить что-л. к тому, что уже было раньше) доба́вить, приба́вить, надда́ть;
н. па́ры — приба́вить (доба́вить, надда́ть) па́ру;
н. кро́ку — приба́вить ша́гу;
н. ху́ткасці (ско́расці) — приба́вить ско́рость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скіро́ўваць несов.
1. направля́ть; повора́чивать; см. скірава́ць 1;
2. (на што, да чаго, куды) перен. направля́ть, склоня́ть, клони́ть (к чему, куда);
ён ~вае размо́ву да таго́, каб... — он кло́нит разгово́р к тому́, что́бы...
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)