Verbum

анлайнавы слоўнік

то́млены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	то́млены	то́мленая	то́мленае	то́мленыя
Р.	то́мленага	то́мленай то́мленае	то́мленага	то́мленых
Д.	то́мленаму	то́мленай	то́мленаму	то́мленым
В.	то́млены (неадуш.) то́мленага (адуш.)	то́мленую	то́мленае	то́мленыя (неадуш.) то́мленых (адуш.)
Т.	то́мленым	то́мленай то́мленаю	то́мленым	то́мленымі
М.	то́мленым	то́мленай	то́мленым	то́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	то́млены	то́мленая	то́мленае	то́мленыя
Р.	то́мленага	то́мленай то́мленае	то́мленага	то́мленых
Д.	то́мленаму	то́мленай	то́мленаму	то́мленым
В.	то́млены (неадуш.) то́мленага (адуш.)	то́мленую	то́мленае	то́мленыя (неадуш.) то́мленых (адуш.)
Т.	то́мленым	то́мленай то́мленаю	то́мленым	то́мленымі
М.	то́мленым	то́мленай	то́мленым	то́мленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́млены тех.

1. прич. томлённый;

2. прил. томлёный; см. тамі́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад таміць.

2. у знач. прым. Спец. Атрыманы тамленнем. Томленая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; -то́млены; зак., каго-што.

Вельмі ўтаміць.

П. каня.

|| незак. ператамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; -то́млены; зак., каго-што.

Утаміць, змарыць; змучыць.

Н. ногі.

|| незак. натамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытамі́ць, -тамлю́, -то́міш, -то́міць; -то́млены; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і стаміць.

П. коней.

|| незак. прытамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

томлённый прич., томлёный прил.

1. кул. ту́шаны;

томлёный лук ту́шаная цыбу́ля;

2. техн. то́млены;

томлёный чугу́н то́млены чыгу́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тамлёнка ’тушаная бульба’ (добр., Нар. словатв.). Ад то́млены ’тушаны’, гл. таміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тамі́ць, тамлю́, то́міш, то́міць; то́млены; незак.

1. каго-што. Мучыць, знясільваць (цяжкай працай, хадой і пад.).

2. каго-што. Прычыняць фізічныя або маральныя пакуты.

3. што. Вытрымліваць пры пэўных умовах для атрымання неабходных якасцей (спец.).

Т. цэлюлозу.

|| наз. тамле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)