то́млены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад таміць.
2. у знач. прым. Спец. Атрыманы тамленнем. Томленая сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)