тварэ́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тварэ́ц |
тварцы́ |
| Р. |
тварца́ |
тварцо́ў |
| Д. |
тварцу́ |
тварца́м |
| В. |
тварца́ |
тварцо́ў |
| Т. |
тварцо́м |
тварца́мі |
| М. |
тварцу́ |
тварца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тварэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.
1. Той, хто стварае матэрыяльныя і духоўныя каштоўнасці.
Т. гісторыі — народ.
2. (з вялікай літары). У рэлігіі: Бог як стваральнік свету.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тварэ́ц, -рца́ м. творе́ц, созда́тель, созида́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тварэ́ц, ‑рца, м.
Той, хто стварае матэрыяльныя і духоўныя каштоўнасці. Шыпіць дарога, пахне ветрам. Хвала тварцам такіх дарог! Панчанка. Сягоння на Ўкраіне вялікае свята: У дзень гэты радзіўся тварэц «Кабзара». Купала. Бетховен, як тварэц, не толькі паказаў вастрэйшую сацыяльную барацьбу свайго часу, але і даў усяму свету высокія ідэалы чалавечнасці і сапраўднай свабоды асобы. Шырма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тварэ́ц ’той, хто стварае матэрыяльныя і духоўныя каштоўнасці’ (ТСБМ), ’творца, стварыцель’ (Ласт., Некр. і Байк.), тво́ріц ’творца, Бог’ (Бяльк.), ст.-бел. творе́ц ’тварэц, стваральнік’ (XV ст., КГС). Параўн. укр. тво́ре́ць ’тс’, рус. творе́ц ’тс’, стараж.-рус. творьць ’тс’, польск. tworzec, ст.-польск. twarzec ’тс’, в.-луж. twórс, н.-луж. tworc ’будаўнік’, ’творца (рэліг.)’, серб.-харв. tvórac ’творчая асоба, творца’, балг. творе́ц ’тс’, ’стваральнік, Гасподзь’, макед. творец ’тс’. Прасл. *tvorьcь — дэрыват ад *tvoriti, гл. тварыць 1 (Шустар-Шэўц, 1565), рэлігійнае значэнне, хутчэй за ўсё, пад чэшскім уплывам, параўн. ст.-чэш. tvořitel ’стваральнік, Гасподзь’ (Басай-Сяткоўскі, Słownik, 403), твары́цель ’тс’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тво́рца, -ы, мн. -ы, -аў, м.
Тое, што і тварэц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тво́рца м., разг., см. тварэ́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ствара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто стварае што-н.; тварэц.
|| ж. ствара́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэміу́рг, ‑а, м.
Кніжн. Тварэц; актыўная арганізуючая сіла.
[Грэч. dēmiurgos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
созида́тель ствара́льнік, -ка м., тварэ́ц, -рца́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)