тахо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тахо́метр |
тахо́метры |
| Р. |
тахо́метра |
тахо́метраў |
| Д. |
тахо́метру |
тахо́метрам |
| В. |
тахо́метр |
тахо́метры |
| Т. |
тахо́метрам |
тахо́метрамі |
| М. |
тахо́метры |
тахо́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тахо́метр м., тех. тахо́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тахо́метр техн. тахо́метр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тахо́метр, ‑а, м.
Спец. Прыбор для вымярэння скорасці вярчэння.
[Ад грэч. tachys — хуткасць, скорасць і metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)