тахо́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тахо́метр тахо́метры
Р. тахо́метра тахо́метраў
Д. тахо́метру тахо́метрам
В. тахо́метр тахо́метры
Т. тахо́метрам тахо́метрамі
М. тахо́метры тахо́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тахо́метр м., тех. тахо́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тахо́метр техн. тахо́метр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тахо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння скорасці вярчэння.

[Ад грэч. tachys — хуткасць, скорасць і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тахометр 3/196; 10/72, 252

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тахометр

т. 15, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тахо́метр м. тэх. Tachmeter n -s, -, Geschwndigkeitsmesser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тахо́метр

(ад гр. tachos = хуткасць + -метр)

прыбор для вымярэння скорасці вярчэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tachometr, ~u

м. тахометр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tachomter

n -s, - тахо́метр; спідо́метр, лічы́льнік абаро́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)