тахо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тахо́метр |
тахо́метры |
| Р. |
тахо́метра |
тахо́метраў |
| Д. |
тахо́метру |
тахо́метрам |
| В. |
тахо́метр |
тахо́метры |
| Т. |
тахо́метрам |
тахо́метрамі |
| М. |
тахо́метры |
тахо́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тахо́метр м., тех. тахо́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тахо́метр техн. тахо́метр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тахо́метр, ‑а, м.
Спец. Прыбор для вымярэння скорасці вярчэння.
[Ад грэч. tachys — хуткасць, скорасць і metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тахометр 3/196; 10/72, 252
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
тахо́метр м. тэх. Tachómeter n -s, -, Geschwíndigkeitsmesser m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тахо́метр
(ад гр. tachos = хуткасць + -метр)
прыбор для вымярэння скорасці вярчэння.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
tachometr, ~u
м. тахометр
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tachométer
n -s, - тахо́метр; спідо́метр, лічы́льнік абаро́таў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)