таф’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
таф’я́ |
та́ф’і |
| Р. |
таф’і́ |
та́ф’яў |
| Д. |
таф’і́ |
та́ф’ям |
| В. |
таф’ю́ |
та́ф’і |
| Т. |
таф’ё́й
таф’ё́ю |
та́ф’ямі |
| М. |
таф’і́ |
та́ф’ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
таф’я́ ж., уст. (род шапочки) тафья́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тафья́ (род шапочки) уст. таф’я́, -ф’і́ ж., ярмо́лка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)