таф’я́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таф’я́ та́ф’і
Р. таф’і́ та́ф’яў
Д. таф’і́ та́ф’ям
В. таф’ю́ та́ф’і
Т. таф’ё́й
таф’ё́ю		 та́ф’ямі
М. таф’і́ та́ф’ях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)