тары́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тары́рую тары́руем
2-я ас. тары́руеш тары́руеце
3-я ас. тары́руе тары́руюць
Прошлы час
м. тары́раваў тары́равалі
ж. тары́равала
н. тары́равала
Загадны лад
2-я ас. тары́руй тары́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тары́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тары́раваць сов. и несов., спец. тари́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Вызначыць (вызначаць) вагу тары. Тарыраваць тачку.

2. Праверыць (правяраць) паказанні прыбораў па кантрольных прыборах.

[Ад ням. tarieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да тарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тари́ровать сов. и несов., спец. тарырава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тары́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад тарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)