тарпе́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ваеннаслужачы тарпеднага катара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарпе́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарпе́днік тарпе́днікі
Р. тарпе́дніка тарпе́днікаў
Д. тарпе́дніку тарпе́днікам
В. тарпе́дніка тарпе́днікаў
Т. тарпе́днікам тарпе́днікамі
М. тарпе́дніку тарпе́дніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарпе́днік, ‑а, м.

Ваеннаслужачы тарпедных катэраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)