тарпе́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарпе́днік тарпе́днікі
Р. тарпе́дніка тарпе́днікаў
Д. тарпе́дніку тарпе́днікам
В. тарпе́дніка тарпе́днікаў
Т. тарпе́днікам тарпе́днікамі
М. тарпе́дніку тарпе́дніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)