тармазны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тармазны́ |
тармазна́я |
тармазно́е |
тармазны́я |
| Р. |
тармазно́га |
тармазно́й тармазно́е |
тармазно́га |
тармазны́х |
| Д. |
тармазно́му |
тармазно́й |
тармазно́му |
тармазны́м |
| В. |
тармазны́ (неадуш.) тармазно́га (адуш.) |
тармазну́ю |
тармазно́е |
тармазны́я (неадуш.) тармазны́х (адуш.) |
| Т. |
тармазны́м |
тармазно́й тармазно́ю |
тармазны́м |
тармазны́мі |
| М. |
тармазны́м |
тармазно́й |
тармазны́м |
тармазны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
магні́тна-тармазны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
магні́тна-тармазны́ |
магні́тна-тармазна́я |
магні́тна-тармазно́е |
магні́тна-тармазны́я |
| Р. |
магні́тна-тармазно́га |
магні́тна-тармазно́й магні́тна-тармазно́е |
магні́тна-тармазно́га |
магні́тна-тармазны́х |
| Д. |
магні́тна-тармазно́му |
магні́тна-тармазно́й |
магні́тна-тармазно́му |
магні́тна-тармазны́м |
| В. |
магні́тна-тармазны́ (неадуш.) магні́тна-тармазно́га (адуш.) |
магні́тна-тармазну́ю |
магні́тна-тармазно́е |
магні́тна-тармазны́я (неадуш.) магні́тна-тармазны́х (адуш.) |
| Т. |
магні́тна-тармазны́м |
магні́тна-тармазно́й магні́тна-тармазно́ю |
магні́тна-тармазны́м |
магні́тна-тармазны́мі |
| М. |
магні́тна-тармазны́м |
магні́тна-тармазно́й |
магні́тна-тармазны́м |
магні́тна-тармазны́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тармазны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да тормаза. Тармазны цэх. Тармазны вінт. // Які служыць тормазам, з’яўляецца тормазам. Тармазны башмак. // Які мае тормаз. Тармазное кола. Тармазны вагон. // Які абслугоўвае тормаз. Тармазны кандуктар.
2. Спец. Звязаны з тармажэннем (у 2 знач.). Тармазная рэакцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)