тана́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тана́льны |
тана́льная |
тана́льнае |
тана́льныя |
| Р. |
тана́льнага |
тана́льнай тана́льнае |
тана́льнага |
тана́льных |
| Д. |
тана́льнаму |
тана́льнай |
тана́льнаму |
тана́льным |
| В. |
тана́льны (неадуш.) тана́льнага (адуш.) |
тана́льную |
тана́льнае |
тана́льныя (неадуш.) тана́льных (адуш.) |
| Т. |
тана́льным |
тана́льнай тана́льнаю |
тана́льным |
тана́льнымі |
| М. |
тана́льным |
тана́льнай |
тана́льным |
тана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тана́льны в разн. знач. тона́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тана́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тону (у 1, 9 знач.); гукавы або колеравы. Танальны пераход.
2. Які мае адносіны да танальнасці (у 1 знач.). Танальная пабудова кантаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тона́льный муз. и пр. тана́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)