тана́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тана́льны тана́льная тана́льнае тана́льныя
Р. тана́льнага тана́льнай
тана́льнае		 тана́льнага тана́льных
Д. тана́льнаму тана́льнай тана́льнаму тана́льным
В. тана́льны (неадуш.)
тана́льнага (адуш.)		 тана́льную тана́льнае тана́льныя (неадуш.)
тана́льных (адуш.)
Т. тана́льным тана́льнай
тана́льнаю		 тана́льным тана́льнымі
М. тана́льным тана́льнай тана́льным тана́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тана́льны в разн. знач. тона́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тана́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тону (у 1, 9 знач.); гукавы або колеравы. Танальны пераход.

2. Які мае адносіны да танальнасці (у 1 знач.). Танальная пабудова кантаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тана́льны муз tónartig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тона́льный муз. и пр. тана́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tonál

a тана́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tonal [ˈtəʊnl] adj.

1. тана́льны

2. ling. то́навы;

tonal languages то́навыя мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бітана́льны

(ад бі- + танальны)

скампанаваны ў дзвюх танальнасцях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атана́льны

(ад а- + танальны)

які мае адносіны да атанальнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

fluid, ~u

м.

1. флюід;

2. крэм-пудра; танальны крэм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)