тана́гра
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тана́гра |
тана́гры |
| Р. |
тана́гры |
тана́граў |
| Д. |
тана́гры |
тана́грам |
| В. |
тана́гру |
тана́граў |
| Т. |
тана́грай тана́граю |
тана́грамі |
| М. |
тана́гры |
тана́грах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тана́гра ж., зоол. тана́гра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тана́гра зоол. тана́гра, -ры ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тана́гра, ‑ы, ж.
Пеўчая птушка атрада вераб’іных з чырвоным апярэннем, якая жыве ў лясах Амерыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)