тана́гра

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тана́гра тана́гры
Р. тана́гры тана́граў
Д. тана́гры тана́грам
В. тана́гру тана́граў
Т. тана́грай
тана́граю		 тана́грамі
М. тана́гры тана́грах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тана́гра ж., зоол. тана́гра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тана́гра зоол. тана́гра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тана́гра, ‑ы, ж.

Пеўчая птушка атрада вераб’іных з чырвоным апярэннем, якая жыве ў лясах Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тана́гра​1

(тупі-гуарані tangara)

пеўчая птушка атрада вераб’інападобных з чырвоным апярэннем, якая жыве ў лясах Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тана́гра​2

(гр. Tanagra = назва горада ў Стараж. Грэцыі)

адна са старажытнагрэчаскіх тэракотавых статуэтак, знойдзеных пры раскопках некропаля горада Танагры і іншых антычных гарадоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)