тамасшла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тамасшла́к
Р. тамасшла́ку
Д. тамасшла́ку
В. тамасшла́к
Т. тамасшла́кам
М. тамасшла́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тамасшла́к, -ку м., с.-х. тамасшла́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамасшла́к, ‑у, м.

Шлак, які ўтвараецца пры спецыяльнай перапрацоўцы чыгуну ў сталь, змяшчае фосфар і таму выкарыстоўваецца як угнаенне, асабліва на кіслых глебах.

[Ад уласн. імя і слова «шлак».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

томасшла́к хим. тамасшла́к, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)