та́йно нареч. та́йна, тае́мна, патае́мна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скры́та нареч. скры́то, та́йно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патае́мна нареч. потаённо, та́йно, подспу́дно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сакрэ́тна нареч. секре́тно; та́йно; негла́сно; см. сакрэ́тны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захава́на нареч.
1. скры́то, та́йно;
2. канц. сохра́нно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тае́мна нареч.
1. та́йно;
2. таи́нственно;
1, 2 см. тае́мны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́йна I сущ., ж. та́йна
та́йна II нареч. та́йно; негла́сно; см. та́йны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вта́йне нареч.
1. (тайно) упо́тай, упо́тайкі, по́тайкам, тайко́м;
2. (в глубине души) у глыбіні́ душы́, упо́тай, упо́тайкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Та́йны 1 ’вядомы нямногім, загадкавы, таямнічы’ (ТСБМ, брасл., Сл. ПЗБ), ’скрытны (пра чалавека)’ (Ян.; люб., Жыв. НС), ’падпольны’ (Ласт.), ст.-бел. тайныи ’тайны’ (1457 г., КГС), сюды ж прыслоўе та́йна ’таемна, скрытна ад іншых’ (ТСБМ, Бяльк.), ’патаемна’ (Сл. ПЗБ), тайно ’тс’ (ТС). Укр. та́йный, рус. та́йный, стараж.-рус. таиныи ’тс’, польск. tajny, tajni, чэш., славац. tajný, серб.-харв. tȃjnī, старое славен. tajne ’тайны, схаваны’, ст.-слав. таинѣ ’таемна, скрыта’. Да прасл. *tajьnyjь, прыметнікавага дэрывата ад *tajьna, гл. тайна, таіць.
Та́йны 2, та́йный ’танны’ (бяроз., ЛА, 3). Змена н > й у выніку дыялектнай дысіміляцыі падоўжанага санорнага. Аналагічны працэс з іншай субстытуцыяй зычных у тадны, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)