та́йно нареч. та́йна, тае́мна, патае́мна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тайно

Том: 33, старонка: 175.

img/33/33-175_1006_Тайно.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

скры́та нареч. скры́то, та́йно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патае́мна нареч. потаённо, та́йно, подспу́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сакрэ́тна нареч. секре́тно; та́йно; негла́сно; см. сакрэ́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захава́на нареч.

1. скры́то, та́йно;

2. канц. сохра́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тае́мна нареч.

1. та́йно;

2. таи́нственно;

1, 2 см. тае́мны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́йна I сущ., ж. та́йна

та́йна II нареч. та́йно; негла́сно; см. та́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вта́йне нареч.

1. (тайно) упо́тай, упо́тайкі, по́тайкам, тайко́м;

2. (в глубине души) у глыбіні́ душы́, упо́тай, упо́тайкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Та́йны 1 ’вядомы нямногім, загадкавы, таямнічы’ (ТСБМ, брасл., Сл. ПЗБ), ’скрытны (пра чалавека)’ (Ян.; люб., Жыв. НС), ’падпольны’ (Ласт.), ст.-бел. тайныи ’тайны’ (1457 г., КГС), сюды ж прыслоўе та́йна ’таемна, скрытна ад іншых’ (ТСБМ, Бяльк.), ’патаемна’ (Сл. ПЗБ), тайно ’тс’ (ТС). Укр. та́йный, рус. та́йный, стараж.-рус. таиныи ’тс’, польск. tajny, tajni, чэш., славац. tajný, серб.-харв. tȃjnī, старое славен. tajne ’тайны, схаваны’, ст.-слав. таинѣ ’таемна, скрыта’. Да прасл. *tajьnyjь, прыметнікавага дэрывата ад *tajьna, гл. тайна, таіць.

Та́йны 2, та́йный ’танны’ (бяроз., ЛА, 3). Змена н > й у выніку дыялектнай дысіміляцыі падоўжанага санорнага. Аналагічны працэс з іншай субстытуцыяй зычных у тадны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)