вече́ря обл. вячэ́ра, -ры ж.;

та́йная вече́ря та́йная вячэ́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаплёка, -і, ДМ -лёцы, ж.

Скрытая, тайная прычына чаго-н.

П. інтрыгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геста́па, нескл., н.

Тайная дзяржаўная паліцыя ў фашысцкай Германіі.

|| прым. геста́паўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́йны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца тайнай для каго-н., вядомы нямногім.

Тайная сустрэча.

2. Які яшчэ не пазнаны, унутраная сутнасць якога не выяўлена.

Тайныя з’явы прыроды.

3. Загадкавы, таямнічы.

У яго словах адчуваўся т. сэнс.

4. Звязаны з сакрэтнасцю, прызначаны для сакрэтных спраў.

Тайная паліцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Тайная крымінальная арганізацыя, сфарміраваная ў Італіі, якая пазней распаўсюдзіла сваю дзейнасць і ў іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку-клукс-кла́н, ‑а, м.

Тайная тэрарыстычная расісцкая арганізацыя ў ЗША.

[Англ. Ku-Klux-Klan — відавочна, ад грэч. kýklos — кола, сход і англ. clan — род, група сваякоў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́йны та́йная та́йнае та́йныя
Р. та́йнага та́йнай
та́йнае		 та́йнага та́йных
Д. та́йнаму та́йнай та́йнаму та́йным
В. та́йны (неадуш.)
та́йнага (адуш.)		 та́йную та́йнае та́йныя (неадуш.)
та́йных (адуш.)
Т. та́йным та́йнай
та́йнаю		 та́йным та́йнымі
М. та́йным та́йнай та́йным та́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Ле́мезень, лемез, лёмент ’мова (тайная)’ (шкл., Рам. 9). Арго. З ідыш leimaden ’вучэнне, навукі’, leimed ’вучэнне’ (Фасмер, 2, 480).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

геста́па, нескл., н.

Тайная дзяржаўная паліцыя ў фашысцкай Германіі, якая вылучалася крывавымі метадамі расправы са сваімі ахвярамі. Там, у гестапа, гаспадаром усяго быў кат ды яго памочнікі — пісталет і шыбеніца. Кавалёў.

[Ням. Gestapo — скарачэнне ад Geheime Staatspolizei.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеза́м ​1, ‑у, м.

Тое, што і кунжут.

[Грэч.]

сеза́м ​2, ‑а, м.

1. (з вялікай літары). У выразе: Сезам, адкрыйся! — ужываецца жартам пры намеры пранікнуць у якую‑н. тайну, перамагчы якую‑н. перашкоду (першапачаткова — заклінанне ў арабскай казцы, сілаю якога раскрывалася тайна скарбніцы).

2. Тайная скарбніца; таямніца. Сезам можна адчыніць толькі сваімі ключамі. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)