таи́ться

1. (утаивать, скрывать) таі́цца;

она́ таи́тся и ничего́ не расска́зывает яна́ то́іцца і нічо́га не раска́звае;

2. (прятаться, скрываться) таі́цца, хава́цца;

лиса́ таи́тся в норе́ ліса́ то́іцца (хава́ецца) у нары́;

3. (заключаться в себе, не обнаруживаться) таі́цца, хава́цца;

в э́той злове́щей тишине́ таи́лась трево́га у гэ́тай злаве́снай цішыні́ таі́лася (хава́лася) трыво́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ться

1. (скрываться) хава́цца; (таиться) таі́цца;

2. (заключаться) заключа́цца;

3. страд. кры́цца; пакрыва́цца; абіва́цца, абабіва́цца; абшыва́цца, паця́гвацца; см. крыть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таі́цца несов.

1. (не признаваться в чём-л.) скрыва́ть, ута́ивать;

не то́йся, скажы́ пра́ўду — не скрыва́й (не ута́ивай), скажи́ пра́вду;

2. таи́ться, пря́таться, скрыва́ться;

ліса́ то́іцца ў нары́ — лиса́ таи́тся (пря́чется, скрыва́ется) в норе́;

3. (заключать в себе, не обнаруживаться) таи́ться, скрыва́ться, кры́ться;

што за гэ́тым то́іцца? — что за э́тим таи́тся (скрыва́ется, кро́ется)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Таі́ць ’трымаць у тайне, хаваючы ад другіх, утойваць’ (Сл. ПЗБ, Нас., Ласт., Некр. і Байк., ТС), таі́цца ’скрываць; утойваць; хавацца, скрывацца’, таі́ті ’ўтойваць’, таі́тісʼе ’падпільноўваць, цікаваць’ (Вруб.), ’запірацца’ (Нас., ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Ласт., Сл. ПЗБ, Сержп. Прымхі, Варл., ТС, Ян.), ст.-бел. таити ’ўтойваць’ (XV ст., КГС). Укр. таї́ти, таї́тися, рус. таи́ть, таи́ться, польск. taić (się), в.-луж. tajić (so), н.-луж. tajiś (se), tawiś, чэш. tajit (se), славац. tajiť (se), славен. tajíti (se), серб.-харв. та́јити (се), tájati, харв., чак. tōjȁt, балг. та́я, макед. таи, ст.-слав. таити, таити сѧ ’хаваць, утойваць’. Да прасл. *tajiti, дыял. *taja̋ti (рэканструкцыя Фурлан у Бязлай, 4, 147), якія з’яўляюцца вытворнымі ад *taj ’таямніца, тайна’, ’таямніча, скрытна’ (роднаснага *tatъ ’злодзей’), параўн. старое серб.-харв. tȃj, tȁja, tãja ’таямніца’, ст.-слав. таи ’таемна, употайкі, скрытна’, чэш. taj ’таямніца; невядомае’. Махэк (634) прапануе, аднак, некалькі іншае развіццё: *tajǫ < *taj‑jǫ < *taj‑ī‑tei. Далейшыя сувязі бачаць у хец. tai̯ela ’красці’, ст.-інд. (s)tāyú‑ḥ‑ ’злодзей’, авест. tãiiu/tãyu‑ ’тс’, ст.-ірл. tāid ’тс’, грэч. τήτη ’нястача’, τητάω ’пазбаўляю, адбіраю, рабую’, якія працягваюць і.-е. *(s)tă‑i‑ (Покарны, 1010); гл. таксама: Фасмер, 4, 11; Борысь, 625; Чарных, 2, 224; ЕСУМ, 5, 503 з літ-рай; Рэйзак, 649.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хава́цца I несов.

1. пря́таться; скрыва́ться, укрыва́ться;

у гэ́тым ле́се хава́ліся партыза́ны — в э́том лесу́ пря́тались (скрыва́лись, укрыва́лись) партиза́ны;

х. ад дажджу́ — укрыва́ться (пря́таться) от дождя́;

2. (становиться невидимым) пря́таться, скрыва́ться;

ме́сяц хава́ецца ў хма́рках — ме́сяц пря́чется (скрыва́ется) в ту́чках;

3. (из поля зрения) скрыва́ться, исчеза́ть;

со́нца хава́ецца за ле́сам — со́лнце скрыва́ется (исчеза́ет) за ле́сом;

4. таи́ться;

наво́шта ты хава́ешся ад мяне́? — заче́м ты таи́шься от меня́?;

5. перен. скрыва́ться, таи́ться;

за яго́ сло́вамі хава́лася пагро́за — за его́ слова́ми скрыва́лась угро́за;

6. страд. пря́таться; скрыва́ться; укрыва́ться; храни́ться; бере́чься; ута́иваться; см. хава́ць I;

х. за (чыю) спі́ну — пря́таться за (чью) спи́ну;

х. адзі́н за аднаго́ — пря́таться оди́н за одного́

хава́цца II несов., страд. хорони́ться; погреба́ться; см. хава́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)