таджы́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таджы́кскі таджы́кская таджы́кскае таджы́кскія
Р. таджы́кскага таджы́кскай
таджы́кскае		 таджы́кскага таджы́кскіх
Д. таджы́кскаму таджы́кскай таджы́кскаму таджы́кскім
В. таджы́кскі (неадуш.)
таджы́кскага (адуш.)		 таджы́кскую таджы́кскае таджы́кскія (неадуш.)
таджы́кскіх (адуш.)
Т. таджы́кскім таджы́кскай
таджы́кскаю		 таджы́кскім таджы́кскімі
М. таджы́кскім таджы́кскай таджы́кскім таджы́кскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таджы́кскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таджыкаў, які належыць, уласцівы ім. Таджыкская мова. Таджыкская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.

|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таджи́кский таджы́кскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)