таве́рна, -ы, мн. -ы, -ве́рн і -аў, ж.

Невялікі шынок, карчма ў Італіі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таве́рна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таве́рна таве́рны
Р. таве́рны таве́рн
таве́рнаў
Д. таве́рне таве́рнам
В. таве́рну таве́рны
Т. таве́рнай
таве́рнаю		 таве́рнамі
М. таве́рне таве́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таве́рна ж. таве́рна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таве́рна таве́рна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таве́рна, ‑ы, ж.

Невялікі шынок; карчма (у Італіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах). Унізе, ля паўднёвага схілу Бірсы, былі шумныя вуліцы і плошчы з крамамі і складамі тавараў, арсеналамі, лазнямі, тавернамі. В. Вольскі.

[Іт. taverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карчма, шынок; таверна (уст.); забягайлаўка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)