таве́рна, -ы, мн. -ы, -ве́рн і -аў, ж.

Невялікі шынок, карчма ў Італіі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таве́рна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таве́рна таве́рны
Р. таве́рны таве́рн
таве́рнаў
Д. таве́рне таве́рнам
В. таве́рну таве́рны
Т. таве́рнай
таве́рнаю		 таве́рнамі
М. таве́рне таве́рнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таве́рна ж. таве́рна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таве́рна таве́рна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таве́рна, ‑ы, ж.

Невялікі шынок; карчма (у Італіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах). Унізе, ля паўднёвага схілу Бірсы, былі шумныя вуліцы і плошчы з крамамі і складамі тавараў, арсеналамі, лазнямі, тавернамі. В. Вольскі.

[Іт. taverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таве́рна ж Tabérne f -, -n, Taverne [-´vɛr-] f -, -n, Schénke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tavern [ˈtævən] n. lit., dated таве́рна, карчма́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tawerna

ж. таверна; карчма; шынок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tabérne

f -, -n таве́рна, шыно́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tavérne

[-v-]

f -, -n шыно́к, таве́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)