тава́ранка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тава́ранка |
тава́ранкі |
| Р. |
тава́ранкі |
тава́ранак |
| Д. |
тава́ранцы |
тава́ранкам |
| В. |
тава́ранку |
тава́ранкі |
| Т. |
тава́ранкай
тава́ранкаю |
тава́ранкамі |
| М. |
тава́ранцы |
тава́ранках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тава́ранка ’назва грыба’ (Нар. Гом.), тава́рынка, тава́ранак ’грыб малачай звычайны, Lactarius trivialis Fr.’ (мазыр., рагач., Сярж.–Яшк.). Да тавар 1 (гл.), параўн. таварачы; відаць, з-за малочнага соку, які выдзяляецца на зломе, параўн. іншыя назвы гэтага віду грыбоў: кароўка, кароўнік і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)