сі́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сі́ла | сі́лы | |
| сі́лы | сі́л | |
| сі́ле | сі́лам | |
| сі́лу | сі́лы | |
| сі́лай сі́лаю |
сі́ламі | |
| сі́ле |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сі́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сі́ла | сі́лы | |
| сі́лы | сі́л | |
| сі́ле | сі́лам | |
| сі́лу | сі́лы | |
| сі́лай сі́лаю |
сі́ламі | |
| сі́ле |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сіло́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сіло́ | сі́лы сілы́ |
|
| сіла́ | сі́лаў | |
| сілу́ | сі́лам | |
| сіло́ | сі́лы сілы́ |
|
| сіло́м | сі́ламі | |
| сіле́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упэ́ўненасць, -і,
1.
2. Цвёрдая вера ў каго-, што
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мілігра́м-сі́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мілігра́м-сі́ла | мілігра́м-сі́лы | |
| мілігра́м-сі́лы | мілігра́м-сі́л | |
| мілігра́м-сі́ле | мілігра́м-сі́лам | |
| мілігра́м-сі́лу | мілігра́м-сі́лы | |
| мілігра́м-сі́лай мілігра́м-сі́лаю |
мілігра́м-сі́ламі | |
| мілігра́м-сі́ле | мілігра́м- |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пас²,
1. У картачных гульнях: вокліч аб адказе ад удзелу ў дадзеным розыгрышы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Суздо́ліць ’перамагчы, адолець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палітру́к, ‑а,
1. Ва Узброеных
2. Ва Узброеных
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палітсаста́ў, ‑таву,
Ва Узброеных
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изве́риться
он изве́рился в свои́х си́лах ён зняве́рыўся ў сваі́х
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няўпэ́ўненасць, ‑і,
Уласцівасць і стан няўпэўненага; адсутнасць упэўненасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)