сігна́льны гл. сігнал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сігна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сігна́льны сігна́льная сігна́льнае сігна́льныя
Р. сігна́льнага сігна́льнай
сігна́льнае		 сігна́льнага сігна́льных
Д. сігна́льнаму сігна́льнай сігна́льнаму сігна́льным
В. сігна́льны (неадуш.)
сігна́льнага (адуш.)		 сігна́льную сігна́льнае сігна́льныя (неадуш.)
сігна́льных (адуш.)
Т. сігна́льным сігна́льнай
сігна́льнаю		 сігна́льным сігна́льнымі
М. сігна́льным сігна́льнай сігна́льным сігна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сігна́льны сигна́льный;

с. флажо́к — сигна́льный флажо́к;

○ с. экзэмпля́р — полигр. сигна́льный экземпля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сігна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сігналу, з’яўляецца сігналам (у 1 знач.). Сігнальныя знакі. □ Рыгор не паспеў адказаць, як збоку іх, пры паркане, пачуўся ціхі сігнальны кашаль. Гартны. Перад вачамі замільгацелі сігнальныя кастры. М. Ткачоў. // Які служыць для падачы сігналаў. Успыхнула сігнальная лямпачка — і адразу запрацавалі маторы. Гамолка. Толькі замест палачкі ў руках у.. [Віталя] сігнальны флажок. Васілёнак. Вось адна вялізная крыга з ходу ўдарыла ў сігнальны ліхтар. Краўчанка.

•••

Другая сігнальная сістэма гл. сістэма.

Сігнальны экземпляр гл. экземпляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігна́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Умоўны знак (зрокавы або гукавы) для перадачы на адлегласць якога-н. паведамлення, распараджэння, каманды і пад.

С. дакладнага часу.

С. сірэны.

Прагучаў с. хуткай дапамогі.

2. перан. Тое, што з’яўляецца прычынай, служыць штуршком да якога-н. дзеяння ў адказ.

Сігналам да шырокай дыскусіі паслужыў газетны артыкул.

3. перан. Папярэджанне, паведамленне аб чым-н. непажаданым.

С. з інспекцыі.

4. Імпульс або група імпульсаў электрамагнітнай энергіі.

|| прым. сігна́льны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

○

Першая сігнальная сістэма (спец.) — сістэма ўмоўнарэфлекторных сувязей, якія фарміруюцца ў жывёлы і чалавека пры ўздзеянні канкрэтных раздражняльнікаў.

Другая сігнальная сістэма (спец.) — уласцівая чалавеку сістэма ўмоўнарэфлекторных сувязей, якія фарміруюцца пры ўздзеянні моўных сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авары́йна-сігна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. авары́йна-сігна́льны авары́йна-сігна́льная авары́йна-сігна́льнае авары́йна-сігна́льныя
Р. авары́йна-сігна́льнага авары́йна-сігна́льнай
авары́йна-сігна́льнае		 авары́йна-сігна́льнага авары́йна-сігна́льных
Д. авары́йна-сігна́льнаму авары́йна-сігна́льнай авары́йна-сігна́льнаму авары́йна-сігна́льным
В. авары́йна-сігна́льны (неадуш.)
авары́йна-сігна́льнага (адуш.)		 авары́йна-сігна́льную авары́йна-сігна́льнае авары́йна-сігна́льныя (неадуш.)
авары́йна-сігна́льных (адуш.)
Т. авары́йна-сігна́льным авары́йна-сігна́льнай
авары́йна-сігна́льнаю		 авары́йна-сігна́льным авары́йна-сігна́льнымі
М. авары́йна-сігна́льным авары́йна-сігна́льнай авары́йна-сігна́льным авары́йна-сігна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сигна́льный сігна́льны;

втора́я сигна́льная систе́ма физиол. друга́я сігна́льная сістэ́ма;

сигна́льный флажо́к сігна́льны сцяжо́к;

сигна́льный экземпля́р сігна́льны экзэмпля́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авари́йно-сигна́льный авары́йна-сігна́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́й

‘сігнальны паплавок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́й буі́
Р. бу́я буёў
Д. бу́ю буя́м
В. бу́й буі́
Т. бу́ем буя́мі
М. буі́ буя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зво́н

‘ударны сігнальны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зво́н званы́
Р. зво́на звано́ў
Д. зво́ну звана́м
В. зво́н званы́
Т. зво́нам звана́мі
М. зво́не звана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)