сіву́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіву́шны |
сіву́шная |
сіву́шнае |
сіву́шныя |
| Р. |
сіву́шнага |
сіву́шнай
сіву́шнае |
сіву́шнага |
сіву́шных |
| Д. |
сіву́шнаму |
сіву́шнай |
сіву́шнаму |
сіву́шным |
| В. |
сіву́шны (неадуш.)
сіву́шнага (адуш.) |
сіву́шную |
сіву́шнае |
сіву́шныя (неадуш.)
сіву́шных (адуш.) |
| Т. |
сіву́шным |
сіву́шнай
сіву́шнаю |
сіву́шным |
сіву́шнымі |
| М. |
сіву́шным |
сіву́шнай |
сіву́шным |
сіву́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сіву́ха, -і, ДМ -ву́се, ж. (разм.) Дрэнна ачышчаная гарэлка.
|| прым. сіву́шны, -ая, -ае.
Сівушнае масла (пабочны прадукт перагонкі спірту).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сіву́шны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сівухі, уласцівы ёй. Сівушнае масла. □ [Афіцэр], відаць, толькі што пахмяліўся: ад яго нясло сівушным перагарам. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)