Сярэ́дняе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Сярэ́дняе
Р. Сярэ́дняга
Д. Сярэ́дняму
В. Сярэ́дняе
Т. Сярэ́днім
М. Сярэ́днім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сярэ́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярэ́дні сярэ́дняя сярэ́дняе сярэ́днія
Р. сярэ́дняга сярэ́дняй
сярэ́дняе		 сярэ́дняга сярэ́дніх
Д. сярэ́дняму сярэ́дняй сярэ́дняму сярэ́днім
В. сярэ́дні (неадуш.)
сярэ́дняга (адуш.)		 сярэ́днюю сярэ́дняе сярэ́днія (неадуш.)
сярэ́дніх (адуш.)
Т. сярэ́днім сярэ́дняй
сярэ́дняю		 сярэ́днім сярэ́днімі
М. сярэ́днім сярэ́дняй сярэ́днім сярэ́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́нне-сярэ́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нне-сярэ́дні ра́нне-сярэ́дняя ра́нне-сярэ́дняе ра́нне-сярэ́днія
Р. ра́нне-сярэ́дняга ра́нне-сярэ́дняй
ра́нне-сярэ́дняе		 ра́нне-сярэ́дняга ра́нне-сярэ́дніх
Д. ра́нне-сярэ́дняму ра́нне-сярэ́дняй ра́нне-сярэ́дняму ра́нне-сярэ́днім
В. ра́нне-сярэ́дні (неадуш.)
ра́нне-сярэ́дняга (адуш.)		 ра́нне-сярэ́днюю ра́нне-сярэ́дняе ра́нне-сярэ́днія (неадуш.)
ра́нне-сярэ́дніх (адуш.)
Т. ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дняй
ра́нне-сярэ́дняю		 ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́днімі
М. ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дняй ра́нне-сярэ́днім ра́нне-сярэ́дніх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праме́жкавы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае сабой прамежак.

Прамежкавая адлегласць.

2. перан. Які займае сярэдняе становішча паміж чым-н.

Прамежкавая стадыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

Сярэдняе цячэнне ракі.

С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

Сярэдняя зарплата за год.

Сярэдняя вага.

Сярэдняя хуткасць цягніка.

Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

С. студэнт.

Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

Сярэднія патрабаванні.

Чалавек сярэдняга росту.

○

Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архіепі́скап, ‑а, м.

Духоўнае званне, сярэдняе паміж епіскапам і мітрапалітам, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул; старшы епіскан; архібіскуп.

[Грэч. archieposkopos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-адміра́л, ‑а, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага саставу ваенна-марскога флоту, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам. // Асоба, якая мае такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́тца, ‑а, н.

Невялічкае балота. Балотца наша — нешта сярэдняе паміж балотам і сажалкай: вясною яно ператвараецца ў сапраўдную сажалку, а ў летнюю спёку — у сапраўднае камарынае балота. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́ман, ‑а, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бажаство, дух, істота, нешта сярэдняе паміж чалавекам і богам.

2. У хрысціянскай міфалогіі — д’ябал, злы дух, нячыстая сіла.

3. перан. Уст. Увасабленне якой‑н. страсці, заганы і пад.

[Грэч. daimōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обуче́ние навуча́нне, -ння ср., вучэ́нне, -ння ср.; абучэ́нне, -ння ср.;

всео́бщее обяза́тельное сре́днее обуче́ние усеагу́льнае абавязко́вае сярэ́дняе навуча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)