сярэ́дзінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сярэ́дзінка сярэ́дзінкі
Р. сярэ́дзінкі сярэ́дзінак
Д. сярэ́дзінцы сярэ́дзінкам
В. сярэ́дзінку сярэ́дзінкі
Т. сярэ́дзінкай
сярэ́дзінкаю		 сярэ́дзінкамі
М. сярэ́дзінцы сярэ́дзінках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сярэ́дзінка ж., ласк. середи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сярэ́дзіна, -ы, ж.

1. Сярэдняя частка чаго-н., роўна аддаленая ад краёў або пачатку і канца чаго-н.; цэнтр.

С. круга.

С. маста.

2. Час, прыблізна аднолькава аддалены ад пачатку і канца чаго-н.

С. дня.

У сярэдзіне лета.

3. Паясніца (разм.).

Баліць с.

|| памянш. сярэ́дзінка, -і, ДМ -нцы, ж.

◊

Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

середи́нка разг. сярэ́дзінка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серёдка ж.

1. разг. сярэ́дзінка, -кі ж.;

2. (сердцевина) прост. асяро́дак, -дка м.;

◊

серёдка на полови́нку ні то́е ні сёе, так сабе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)