сямя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сямя́нка |
сямя́нкі |
| Р. |
сямя́нкі |
сямя́нак |
| Д. |
сямя́нцы |
сямя́нкам |
| В. |
сямя́нку |
сямя́нкі |
| Т. |
сямя́нкай сямя́нкаю |
сямя́нкамі |
| М. |
сямя́нцы |
сямя́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сямя́нка ж., бот. семя́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сямя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
У батаніцы — плод некаторых раслін, які мае цвёрдую абалонку. Сямянка сланечніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семя́нка бот. сямя́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)