сяку́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сяку́чы |
сяку́чая |
сяку́чае |
сяку́чыя |
| Р. |
сяку́чага |
сяку́чай
сяку́чае |
сяку́чага |
сяку́чых |
| Д. |
сяку́чаму |
сяку́чай |
сяку́чаму |
сяку́чым |
| В. |
сяку́чы (неадуш.)
сяку́чага (адуш.) |
сяку́чую |
сяку́чае |
сяку́чыя (неадуш.)
сяку́чых (адуш.) |
| Т. |
сяку́чым |
сяку́чай
сяку́чаю |
сяку́чым |
сяку́чымі |
| М. |
сяку́чым |
сяку́чай |
сяку́чым |
сяку́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сяку́чы мат. секу́щий;
~чая пло́скасць — секу́щая пло́скость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сяку́чы, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які адсякае, перасякае што‑н. Сякучая плоскасць.
2. у знач. наз. сяку́чая, ‑ай, ж. Прамая лінія, якая перасякае крывую ў двух ці болей пунктах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
секу́щий сяку́чы;
секу́щая пло́скость сяку́чая пло́скасць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)