счапля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
счапля́юся |
счапля́емся |
| 2-я ас. |
счапля́ешся |
счапля́ецеся |
| 3-я ас. |
счапля́ецца |
счапля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
счапля́ўся |
счапля́ліся |
| ж. |
счапля́лася |
| н. |
счапля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
счапля́йся |
счапля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
счапля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
счапля́цца несов., см. счэ́плівацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
счапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да счапіцца.
2. Зал. да счапляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцепля́ться
1. (цепляться одно за другое) счапля́цца, счэ́плівацца;
2. (соединяться сплетаясь) сашчапля́цца, сашчэ́плівацца;
3. (сжиматься) разг. сціска́цца, сціна́цца;
4. (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапля́цца, счэ́плівацца, сашчапля́цца, сашчэ́плівацца, схо́плівацца, схва́твацца, сплята́цца; см. сцепи́ться;
5. страд. счапля́цца, счэ́плівацца; сашчапля́цца, сашчэ́плівацца; сціска́цца, сціна́цца; см. сцепля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
счапле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счапляць — счапіць.
2. Прыстасаванне ці механізм, пры дапамозе якога счапляюць што‑н. Яшчэ хвіліна, і, бразнуўшы счапленнем, цягнік пакідае ціхі раз’езд. Карамазаў. [Уладзімір] націснуў старцёр, адпусціў счапленне, і машына, пагойдваючыся, пакацілася далей. Кавалёў.
3. Стан паводле дзеясл. счапляцца — счапіцца (у 2 знач.). Слабае счапленне асобных слаёў у крышталічнай рашотцы графіту дазваляе ўжываць яго і для вырабу змазкі. «Маладосць». На мой погляд, паэма павінна несці не проста счапленне падзей у сюжэт, а эпас пачуццяў. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)