счапля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. счапля́юся счапля́емся
2-я ас. счапля́ешся счапля́ецеся
3-я ас. счапля́ецца счапля́юцца
Прошлы час
м. счапля́ўся счапля́ліся
ж. счапля́лася
н. счапля́лася
Загадны лад
2-я ас. счапля́йся счапля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час счапля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счапля́цца несов., см. счэ́плівацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да счапіцца.

2. Зал. да счапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счапля́цца гл. счапіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сцепля́ться

1. (цепляться одно за другое) счапля́цца, счэ́плівацца;

2. (соединяться сплетаясь) сашчапля́цца, сашчэ́плівацца;

3. (сжиматься) разг. сціска́цца, сціна́цца;

4. (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапля́цца, счэ́плівацца, сашчапля́цца, сашчэ́плівацца, схо́плівацца, схва́твацца, сплята́цца; см. сцепи́ться;

5. страд. счапля́цца, счэ́плівацца; сашчапля́цца, сашчэ́плівацца; сціска́цца, сціна́цца; см. сцепля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verháken

vt

1.

счапля́ць 2. (sich) счапля́цца

(кручком), зачапля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

interlock

[,ɪntərˈlɑ:k]

v.t., v.I

1) счапля́ць, злуча́ць

2) счапля́цца, злуча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cohere

[koʊˈhɪr]

v.i.

1) злуча́цца, зьліва́цца, счапля́цца

2) лучы́цца лягі́чна, быць пасьлядо́ўным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

счапле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счапляць — счапіць.

2. Прыстасаванне ці механізм, пры дапамозе якога счапляюць што‑н. Яшчэ хвіліна, і, бразнуўшы счапленнем, цягнік пакідае ціхі раз’езд. Карамазаў. [Уладзімір] націснуў старцёр, адпусціў счапленне, і машына, пагойдваючыся, пакацілася далей. Кавалёў.

3. Стан паводле дзеясл. счапляцца — счапіцца (у 2 знач.). Слабае счапленне асобных слаёў у крышталічнай рашотцы графіту дазваляе ўжываць яго і для вырабу змазкі. «Маладосць». На мой погляд, паэма павінна несці не проста счапленне падзей у сюжэт, а эпас пачуццяў. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grapple

[ˈgræpəl]

1.

v.t.

схапі́ць і мо́цна трыма́ць; мо́цна ўхапі́цца, учапі́цца

2.

v.i.

1) змага́цца; счапля́цца, схапля́цца (пры ду́жаньні)

2) шука́ць пры дапамо́зе ко́шкі пад вадо́ю

3.

n.

суты́чка, барацьба́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)