сці́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сці́слы сці́слая сці́слае сці́слыя
Р. сці́слага сці́слай
сці́слае		 сці́слага сці́слых
Д. сці́сламу сці́слай сці́сламу сці́слым
В. сці́слы (неадуш.)
сці́слага (адуш.)		 сці́слую сці́слае сці́слыя (неадуш.)
сці́слых (адуш.)
Т. сці́слым сці́слай
сці́слаю		 сці́слым сці́слымі
М. сці́слым сці́слай сці́слым сці́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сці́слы, -ая, -ае.

1. Выкладзены коратка, лаканічны.

Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.

2. Кароткі ў часе.

У сціслыя тэрміны.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).

|| наз. сці́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сці́слы

1. кра́ткий, коро́ткий, сжа́тый;

с. тэ́рмін — коро́ткий (сжа́тый) срок;

2. (о почерке) убо́ристый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Выкладзены коратка, у нямногіх словах; лаканічны. [Дыспетчар] дакладна памятае, хто па якой машыне ездзіць, дасць сціслую характарыстыку кожнага. Шынклер. Вельмі сціслую і ў той жа час вельмі, глыбокую ацэнку зборніку «Безназоўнае» даў Я. Колас. Шкраба.

2. Кароткі ў часе. Вельмі сціслыя тэрміны ўводу ў дзеянне нафтаперапрацоўчага гіганта патрабавалі каменнай цярплівасці, нечуванай загартоўкі. Мыслівец.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж словамі, літарамі (пра почырк, тэкст). Калі б можна было гэтыя графы, запоўненыя сціслым почыркам доктара, замяніць малюнкам перажытага! Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сці́слы ’выкладзены коратка, лаканічны; кароткі’ (ТСБМ), сьці́слы, сьці́склы ’сціснуты, шчыльны; кампактны’ (Ласт.), сці́слы, сці́склы, сці́склівы ’ашчадны, скупаваты’ (брасл., паст., смарг., Сл. ПЗБ), сці́слы ’сціпла, ашчадна жывучы’ (Нас.), ’ашчадны, скупы’ (Бяльк.), ’скупы, прагны’ (Ян., Жд. 2), ’вельмі скупы, хцівы’ (Растарг.), сці́склы ’эканомны’ (Ян.), сці́склівы ’ашчадны, які намарна нічога не пусціць’ (Варл.), сці́слівы ’сарамлівы’ (Мат. Гом.). З польск. ścisły, старое ścisliwy, ściskły ’шчыльны; дакладны; скупы’, якое ад ściskać ’сціскаць’ < ciskać ’ціскаць’ (Брукнер, 530; Борысь, 614).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лапіда́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Сціслы, але выразны, зразумелы.

Л. стыль.

|| наз. лапіда́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампе́ндыум, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Сціслы выклад асноўных палажэнняў якой-н. навукі, даследавання і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампе́ндыум, ‑а, м.

Уст. Сціслы выклад асноўных палажэнняў якой‑н. навукі, даследавання і пад.

[Ад лац. compendium — зберажэнне, эканомія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапіда́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Сціслы, але выразны, зразумелы (пра стыль, форму пісьма). Лапідарны стыль.

[Ад лац. lapidarius — рэзчык па камені.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

односло́жный

1. (из одного слога) аднаскладо́вы;

односло́жные слова́ аднаскладо́выя сло́вы;

2. (короткий) каро́ткі, сці́слы;

односло́жный отве́т каро́ткі (сці́слы) адка́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)