сцё́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сцё́кавы |
сцё́кавая |
сцё́кавае |
сцё́кавыя |
| Р. |
сцё́кавага |
сцё́кавай сцё́кавае |
сцё́кавага |
сцё́кавых |
| Д. |
сцё́каваму |
сцё́кавай |
сцё́каваму |
сцё́кавым |
| В. |
сцё́кавы (неадуш.) сцё́кавага (адуш.) |
сцё́кавую |
сцё́кавае |
сцё́кавыя (неадуш.) сцё́кавых (адуш.) |
| Т. |
сцё́кавым |
сцё́кавай сцё́каваю |
сцё́кавым |
сцё́кавымі |
| М. |
сцё́кавым |
сцё́кавай |
сцё́кавым |
сцё́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
біяфі́льтр, ‑а, м.
Збудаванне для біялагічнай ачысткі сцёкавых вод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́птык, ‑а, м.
Спец. Басейн у каналізацыйнай сетцы для ачысткі сцёкавых вод.
[Англ. septie ад грэч. sēpticós — гніласны, гнойны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тлушчало́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы, ж.
Спец. Ачышчальнае прыстасаванне ў сістэмах гарадской і прамысловай каналізацыі для выдалення тлушчаў са сцёкавых вод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каналіза́цыя, ‑і, ж.
Сістэма труб, падземных каналаў і іншых санітарна-тэхнічных збудаванняў для прыёму, ачысткі і выдалення сцёкавых вод. Правесці каналізацыю. Мясцовая каналізацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыёмнік, ‑а, м.
1. Апарат для прыёму сігналаў, мовы, музыкі, адбіткаў, які выкарыстоўваецца ў электрасувязі, радыётэхніцы, тэлемеханіцы. Прыёмнік электрамагнітных хваль. Шумавы прыёмнік. // Апарат для прыёму радыёвяшчальных перадач; радыёпрыёмнік. Транзістарны прыёмнік. □ Ледзь чутна гучэла прыгожая музыка — працаваў прыёмнік. Шамякін. [Надзя:] — У яе няма ніякага радыё. Дык Міколка аддае свой старэнькі прыёмнік. Хомчанка.
2. Прыстасаванне для прыёму, збірання чаго‑н. Прыёмнік для сцёкавых вод. □ Праз нейкі час пачалі балець плечы, лёгкая драўляная лапата рабілася ўсё цяжэйшай і цяжэйшай, а ў прыёмнік транспарцёра ішоў ужо не такі густы струмень. Дамашэвіч.
3. Установа, якая часова прымае каго‑н. для далейшага размеркавання. Дзіцячы прыёмнік. Вайсковы прыёмнік. □ — Ізаляваць хіба яго [Андрэя Андрэевіча], адаслаць на прыёмнік, няхай на Салаўкі зноў... Лынькоў.
•••
Дэтэктарны прыёмнік — самы просты радыёпрыёмнік, звычайна з крышталічным дэтэктарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)