сце́рпець
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сцярплю́ |
сце́рпім |
| 2-я ас. |
сце́рпіш |
сце́рпіце |
| 3-я ас. |
сце́рпіць |
сце́рпяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сце́рпеў |
сце́рпелі |
| ж. |
сце́рпела |
| н. |
сце́рпела |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сцярпі́ |
сцярпі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сце́рпеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сце́рпець сов., см. сцярпе́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сце́рпець, сцярплю, сцерпіш, сцерпіць; зак., што і без дап.
Тое, што і сцярпець. Было нялёгка сцерпець Януку І не ўсадзіць усю абойму куль У юду гэтага. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)