схі́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. схі́лены схі́леная схі́ленае схі́леныя
Р. схі́ленага схі́ленай
схі́ленае		 схі́ленага схі́леных
Д. схі́ленаму схі́ленай схі́ленаму схі́леным
В. схі́лены (неадуш.)
схі́ленага (адуш.)		 схі́леную схі́ленае схі́леныя (неадуш.)
схі́леных (адуш.)
Т. схі́леным схі́ленай
схі́ленаю		 схі́леным схі́ленымі
М. схі́леным схі́ленай схі́леным схі́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схі́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. схі́лены схі́леная схі́ленае схі́леныя
Р. схі́ленага схі́ленай
схі́ленае		 схі́ленага схі́леных
Д. схі́ленаму схі́ленай схі́ленаму схі́леным
В. схі́лены (неадуш.)
схі́ленага (адуш.)		 схі́леную схі́ленае схі́леныя (неадуш.)
схі́леных (адуш.)
Т. схі́леным схі́ленай
схі́ленаю		 схі́леным схі́ленымі
М. схі́леным схі́ленай схі́леным схі́леных

Кароткая форма: схі́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схі́лены

1. склонённый, наклонённый;

2. перен. (да чаго) склонённый (к чему); привлечённый;

1, 2 см. схілі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схі́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад схіліць.

2. у знач. прым. Які схіліўся, нахіліўся. За шэрым схіленым парканам Скрыпіць пясок сырых дарог. Танк. На схіленай вершаліне хвоі красавалася старадаўняе буслава гняздо. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преклонённый схі́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклонённый нахі́лены; схі́лены; нагну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́клы, -ая, -ае.

1. Схілены, прыгнуты.

Паніклая ад гарачыні расліннасць.

2. перан. Прыгнечаны; разбіты духоўна.

Чалавек стаяў п.

Выгляд у жанчыны быў п. і разгублены.

|| наз. пані́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склонённый

1. схі́лены, мног. пасхіля́ны, нахі́лены, мног. панахіля́ны, пахі́лены; нагну́ты, мног. панагіна́ты; апу́шчаны, мног. паапуска́ны, спу́шчаны, мног. паспуска́ны;

2. схі́лены, угаво́раны; см. склони́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пані́клы ’схілены, прыгнуты; прыгнечаны, замучаны’ (ТСБМ), пані́клы, пані́клівы ’блізарукі’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), поні́клы ’блізарукі; упарты’ (ТС). Ад панікнуць < нікнуць (гл.) з суф. ‑л‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схілі́ць, схілю́, схі́ліш, схі́ліць; схі́лены; зак.

1. што. Нагнуць, нахіліць; апусціць.

Жыта схіліла спелыя каласы.

2. перан., каго (што) да чаго і на што. Пераканаць у неабходнасці якога-н. учынку, рашэння.

С. сяброў да ўцёкаў.

С. выступаўшых на свой бок.

◊

Схіліць галаву — прызнаць сябе пераможаным, пакарыцца каму-, чаму-н.

|| незак. схіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. схіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)