схі́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. схі́лены схі́леная схі́ленае схі́леныя
Р. схі́ленага схі́ленай
схі́ленае		 схі́ленага схі́леных
Д. схі́ленаму схі́ленай схі́ленаму схі́леным
В. схі́лены (неадуш.)
схі́ленага (адуш.)		 схі́леную схі́ленае схі́леныя (неадуш.)
схі́леных (адуш.)
Т. схі́леным схі́ленай
схі́ленаю		 схі́леным схі́ленымі
М. схі́леным схі́ленай схі́леным схі́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схі́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. схі́лены схі́леная схі́ленае схі́леныя
Р. схі́ленага схі́ленай
схі́ленае		 схі́ленага схі́леных
Д. схі́ленаму схі́ленай схі́ленаму схі́леным
В. схі́лены (неадуш.)
схі́ленага (адуш.)		 схі́леную схі́ленае схі́леныя (неадуш.)
схі́леных (адуш.)
Т. схі́леным схі́ленай
схі́ленаю		 схі́леным схі́ленымі
М. схі́леным схі́ленай схі́леным схі́леных

Кароткая форма: схі́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схі́лены

1. склонённый, наклонённый;

2. перен. (да чаго) склонённый (к чему); привлечённый;

1, 2 см. схілі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схі́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад схіліць.

2. у знач. прым. Які схіліўся, нахіліўся. За шэрым схіленым парканам Скрыпіць пясок сырых дарог. Танк. На схіленай вершаліне хвоі красавалася старадаўняе буслава гняздо. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схі́лены

1. genéigt; schräg gestéllt; schief (косы);

2. перан (схільны да чаго-н) genéigt, veránlagt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

преклонённый схі́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклонённый нахі́лены; схі́лены; нагну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́клы, -ая, -ае.

1. Схілены, прыгнуты.

Паніклая ад гарачыні расліннасць.

2. перан. Прыгнечаны; разбіты духоўна.

Чалавек стаяў п.

Выгляд у жанчыны быў п. і разгублены.

|| наз. пані́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

schylony

нахілены, схілены; сагнуты; пахілы, згорблены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

leant

[lent]

v., past & p.p. of lean I

пахі́лены, схі́лены, абапёрты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)