схудне́ць гл. худнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схудне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. схудне́ю схудне́ем
2-я ас. схудне́еш схудне́еце
3-я ас. схудне́е схудне́юць
Прошлы час
м. схудне́ў схудне́лі
ж. схудне́ла
н. схудне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час схудне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схудне́ць сов. исхуда́ть; истоща́ть, отоща́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схудне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Моцна пахудзець, стаць худым. [Максім:] — Паглядзеў бы ты на сябе, як ты [Давід] схуднеў, а вочы не запалі, а праваліліся. Машара. Бацька вельмі схуднеў, неяк змізарнеў і з твару і з постаці, прыгорбіўся, бы ім завалодала старасць, якая вось-вось зусім сагне, скруціць чалавека. Сабаленка. Эх, Мірон, Мірон, і быў ты ўжо немалады, а за гэты час асунуўся, схуднеў, дык зусім стаў як дзядуля... Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Тое, што і худзець.

|| зак. схудне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. схудне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схуднець, зблажэць, паблажэць, змарнець, змізарнець, памізарнець, зачаўраць; асунуцца, падацца, з'ехаць, аб'ехаць (разм.); высахнуць (перан.) □ упасці ў целе, спасці з твару, звастрэць тварам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

схудзе́ць сов., см. схудне́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отоща́ть сов. схудне́ць, змарне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́хнуць, -ну, -неш, -не; счах, -хла; -ні; зак. (разм.).

1. Стаць чахлым, змарнець.

Расліны счахлі без вады.

2. Схуднець, зрабіцца хворым, слабым.

За адзін год счах чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачэ́ўраць

‘схуднець, ссохнуць ад хваробы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачэ́ўраю пачэ́ўраем
2-я ас. пачэ́ўраеш пачэ́ўраеце
3-я ас. пачэ́ўрае пачэ́ўраюць
Прошлы час
м. пачэ́ўраў пачэ́ўралі
ж. пачэ́ўрала
н. пачэ́ўрала
Загадны лад
2-я ас. пачэ́ўрай пачэ́ўрайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачэ́ўраўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)