схава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
схава́ны |
схава́ная |
схава́нае |
схава́ныя |
| Р. |
схава́нага |
схава́най схава́нае |
схава́нага |
схава́ных |
| Д. |
схава́наму |
схава́най |
схава́наму |
схава́ным |
| В. |
схава́ны (неадуш.) схава́нага (адуш.) |
схава́ную |
схава́нае |
схава́ныя (неадуш.) схава́ных (адуш.) |
| Т. |
схава́ным |
схава́най схава́наю |
схава́ным |
схава́нымі |
| М. |
схава́ным |
схава́най |
схава́ным |
схава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
схава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
схава́ны |
схава́ная |
схава́нае |
схава́ныя |
| Р. |
схава́нага |
схава́най схава́нае |
схава́нага |
схава́ных |
| Д. |
схава́наму |
схава́най |
схава́наму |
схава́ным |
| В. |
схава́ны (неадуш.) схава́нага (адуш.) |
схава́ную |
схава́нае |
схава́ныя (неадуш.) схава́ных (адуш.) |
| Т. |
схава́ным |
схава́най схава́наю |
схава́ным |
схава́нымі |
| М. |
схава́ным |
схава́най |
схава́ным |
схава́ных |
Кароткая форма: схава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
схава́ны
1. спря́танный;
2. защищённый, укры́тый;
3. скры́тый, укры́тый, спря́танный;
1-3 см. схава́ць 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад схаваць.
2. у знач. прым. Такі, што не бачны, укрыты ад чыйго‑н. вока. На праспект твае [Мінск] іду — Плёск Нямігі схаванай чую. Бураўкін.
3. у знач. прым. Які не выказваецца яўна, утойваецца. Лёдзя са схаваным спалохам і непрыязнасцю ўпотай, знізу ўверх, паглядала на бацьку. Карпаў. — Ай, тут Лідка ў чалавека хоча пашпарт праверыць. Я думаю, што гэтым ты павінна заняцца, а не яна, — са схаваным смехам сказала Жэня. Дамашэвіч.
4. у знач. прым. Які ўласцівы каму‑, чаму‑н., але яшчэ не выявіўся. Даніла таксама з дакорам зірнуў на бацьку, не зразумеўшы таго схаванага сэнсу, які меў на ўвазе стары. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спря́танный
1. схава́ны;
2. зато́ены, схава́ны; см. спря́тать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тае́мны, -ая, -ае.
1. Схаваны, невядомы, непрыкметны для іншых.
2. Загадкавы, невядомы, акружаны тайнай.
3. У якім схавана тайна.
|| наз. тае́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запря́танный схава́ны, захава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сокры́тый уст., книжн. схава́ны, уто́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скры́тый
1. схава́ны;
2. уто́ены; см. скры́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)