сутыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.
1. Пхаючы насустрач, ушчыльную наблізіць адно да аднаго.
С. вагоны.
2. з кім. Прывесці да нечаканай сустрэчы, знаёмства з кім-н.
Жыццё сутыкнула яго з многімі людзьмі.
◊
Сутыкнуць ілбамі — прымусіць уступіць у адкрытае сутыкненне.
|| незак. сутыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сутыкну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сутыкну́ |
сутыкнё́м |
| 2-я ас. |
сутыкне́ш |
сутыкняце́ |
| 3-я ас. |
сутыкне́ |
сутыкну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сутыкну́ў |
сутыкну́лі |
| ж. |
сутыкну́ла |
| н. |
сутыкну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сутыкні́ |
сутыкні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сутыкну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сутыкну́ць сов., в разн. знач. столкну́ть;
с. ваго́ны — столкну́ть ваго́ны;
службо́выя адно́сіны зноў ~ну́лі нас — служе́бные отноше́ния опя́ть столкну́ли нас;
◊ с. ілба́мі — столкну́ть лба́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сутыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
1. Пхаючы насустрач, ушчыльную наблізіць адно да аднаго. Шпакевіч укленчыў побач, узяў рукамі абодвух за плечы, нібыта хацеў сутыкнуць. Чыгрынаў. // перан. Паставіць у непрымірымыя адносіны, выклікаць канфлікт, сутыкненне паміж кім‑, чым‑н. Сутыкнуць інтарэсы. □ Аўтар не здолеў так сутыкнуць герояў, паставіць іх у такія абставіны, каб выявілася іх непрымірымасць. Рагойша.
2. з кім. Прывесці да нечаканай сустрэчы, знаёмства з кім‑н. У хуткім часе Рая атрымала прызначэнне, і тут лёс сутыкнуў яе з Арсенем Бірынічам. Хадкевіч. // перан.; з чым. Прывесці да сутыкнення з чым‑н., даць магчымасць пазнаць што‑н., пазнаёміцца з чым‑н. Сутыкнуць з цяжкасцямі. □ Аўтар, замацоўваючы пазіцыі сацыялістычнага рэалізму, імкнецца сутыкнуць прывідныя і безгрунтоўныя мары інтэлігента з суровай праўдай жыцця. Кучар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сутыкну́ты сто́лкнутый; см. сутыкну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сутыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да сутыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сутыкну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сутыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакрыжава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; зак., што.
1. Пакласці, правесці, перавязаць што-н. накрыж.
П. рамянямі скрынку.
2. перан. Сутыкнуць, пераплесці; скасаваць.
Вайна перакрыжавала нашы лёсы.
|| незак. перакрыжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сутыка́ць несов., в разн. знач. ста́лкивать; см. сутыкну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)